Οι Πρωταπριλιάτικες φάρσες που έγραψαν ιστορία

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ EΘIMO: Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες λαογραφικά ημέρες του χρόνου, η Πρωταπριλιά, αποτελεί έθιμο κοινό σχεδόν για όλους τους λαούς του κόσμου. 

O μύθος θέλει τις ρίζες του στη Δυτική Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στους κελτικούς λαούς. Οι πληθυσμοί αυτοί στις αρχές του Απρίλη ξεκινούσαν από τους τόπους τους για να ψαρέψουν στις βόρειες θάλασσες και συνήθιζαν έπειτα να σκαρώνουν ψέματα για τα μέρη που είδαν, τις περιπέτειες που έζησαν και τα ψάρια που έπιασαν. Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με ορισμένους, το γεγονός ότι οι Γάλλοι ονομάζουν την Πρωταπριλιά «απριλιάτικο ψάρι».

Άλλη εκδοχή υποστηρίζει ότι το έθιμο προέρχεται από τα ψεύτικα δώρα που προσποιούνταν οι Γάλλοι ότι θα μοιράσουν την 1η Απριλίου. Με την ημέρα εκείνη οριζόταν η Πρωτοχρονιά μέχρι το 1564, οπότε ο Kάρολος Θ τη μετέθεσε για την 1η Ιανουαρίου. Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της

Γιούρι Γκαγκάριν

«Βλέπω τη Γη. Είναι μπλε. Είναι τόσο όμορφη». Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις του ανθρώπου στο διάστημα. Εκπρόσωπός του, ο Γιούρι Γκαγκάριν (Yuri Gagarin), ο πρώτος που μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου 1934 στο χωριό Κλούσινο και ήταν γιος ενός εργάτη και μιας αγρότισσας. Στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου βλέποντας ένα πολεμικό αεροσκάφος να πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση σε ένα χωράφι κοντά στο σπίτι του και στη συνέχεια τους πιλότους να βγαίνουν από αυτό με το στήθος σκεπασμένο με μετάλλια, εντυπωσιάστηκε και αποφάσισε να γίνει πιλότος.
Μετά το Γυμνάσιο ο Γκαγκάριν εργάστηκε σε χυτήριο, στη συνέχεια μπήκε στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Σάρατοφ και στον τέταρτο χρόνο του δόθηκε η ευκαιρία να γίνει πιλότος, ενώ πέταξε μόνος του για πρώτη φορά το 1955. Ακολουθώντας την συμβουλή του εκπαιδευτή του Ντ. Μαρτιάνοφ κατατάχθηκε στην Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία, εκπαιδεύτηκε στην Σχολή του Σώματος στο Ορενμποργκ ενώ από την στιγμή που έμαθε για το διαστημικό πρόγραμμα της ΕΣΣΔ έθεσε ως στόχο την συμμετοχή του σε αυτό.
Τον Νοέμβριο του 1957 ο Γκαγκάριν αποφοίτησε ως αριστούχος του Ορενμποργκ, τοποθετήθηκε σε μια βάση στην Αρκτική, ενώ από την στιγμή που η ΕΣΣΔ εκτόξευσε το μη επανδρωμένο

Η αληθινή ιστορία της επανάστασης του 1821

Η 25η Μάρτη θεωρείται ως ημερομηνία έναρξης της ελληνικής εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης των Ελλήνων στα 1821, αν και στις 23 Μάρτη ο Κολοκοτρώνης απελευθέρωνε την Καλαμάτα. Βεβαίως, τα χρονικά όρια έναρξης κοινωνικών και ιστορικών γεγονότων είναι συμβατικά πολύ περισσότερο γεγονότων που πιστοποιούν τις κοινωνικές επαναστάσεις. . Θα μπορούσε π.χ. να είναι ένα άλλο γεγονός που προηγήθηκε ή διαδραματίστηκε αργότερα από την 25η Μάρτη, στα πολλά γεγονότα κρίκους της ελληνικής Επανάστασης.


Η Ελευθερία οδηγεί τον λαό (Ευγένιος Ντελακρουά)

Η συγκεκριμένη ημερομηνία σηματοδοτεί αυτό που η άποψη της «επίσημης» από το κράτος ιστορίας θεμελιώνει ως γεγονός έναρξής της. Δηλαδή, την ημερομηνία που, σύμφωνα με την αστική ιστοριογραφία, η «σημαία της Επανάστασης υψώθηκε από το δεσπότη Παλαιών Πατρών Γερμανό». Και φαίνεται να επιλέχτηκε, από την κυρίαρχη, μετά τη νίκη της Επανάστασης, τάξη, για το συμβολισμό της εθνικοαπελευθερωτικής εξέγερσης και της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, θέλοντας να επιβάλει σ' αυτό το συμβολισμό και τη συμμετοχή της επίσημης εκκλησίας στην Επανάσταση. Χρειαζόταν και την ορθόδοξη εκκλησία ως ένα στοιχείο του δικού της εποικοδομήματος που θα επιδρούσε στη δημιουργία υποταγμένης σ' αυτήν συνείδησης στις λαϊκές μάζες. Γιατί το γεγονός της «σημαίας στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό» είναι ανύπαρκτο. Η ηγεσία της επίσημης εκκλησίας και στον ελλαδικό χώρο, όπως και το Φανάρι, ....

ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΌΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Ορισμός

Οι εξαρτησιογόνες ουσίες είναι χημικές ουσίες που προκαλούνεθισμό, μια κατάσταση δηλαδή, όπου ο χρήστης διακατέχεται από μια  μη ελεγχόμενη επιθυμία χρησιμοποίησης των ουσιών αυτών, που οδηγεί σε μια ψυχική και σωματική κατάπτωσηκαι συνοδεύεται από πολύπλοκα συμπτώματα δυσφορίας, πόνου και εξαθλίωσης.
Στις εξαρτησιογόνες ουσίες συγκαταλέγονται το αλκοόλ, η νικοτίνη, η καφεΐνη, το χασίς, το όπιο, η μορφίνη, η ηρωίνη, οι αμφεταμίνες, το LSD, οι βενζοδιαζεπίνες, τα βαρβιτουρικά.

Διαχωρισμός εξαρτησιογόνων ουσιών

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έχει χωρίσει τα ναρκωτικά σε δύο κατηγορίες: 1) στα «βαριά», εκείνα που προκαλούν σοβαρή βλαπτική επίδραση στο άτομο, όπως το όπιο, η μορφίνη, η κοκαΐνη, η ηρωίνη, οι αμφεταμίνες, η μαριχουάνα (χασίς), το LSD, κ.ά. και 2) στα «ελαφρά»,σε ουσίες που δεν δημιουργούν υποχρεωτικά εθισμό, όπως τα βαρβιτουρικά και τα «ανώδυνα» (καπνός, καφές, κ.ά).
Σύμφωνα με άλλη διάκριση (Lewin, 1928), τα ναρκωτικά

Το έθιμο της Αποκριάς

Έχοντας τις ρίζες της στην αρχέγονη αγωνία και αγώνα του ανθρώπου για την επιβίωση, η Αποκριά αποτελεί ταυτόχρονα και το πιο καταλυτικό «βήμα» διακωμώδησης των κυρίαρχων ηθών κάθε εποχής

Η Αποκριά, πέραν των άλλων ιδιομορφιών, κατέχει κι αυτή της μοναδικής αρχέγονης τελετής, που δεν μπόρεσε να απορροφήσει ή να ιδιοποιηθεί ο χριστιανισμός (όπως έγινε με τις γιορτές του Δωδεκαήμερου κ.ά.), με φυσικό επακόλουθο, η Εκκλησία να την εξοβελίσει από το τυπικό της, χωρίς όμως να καταφέρει να τη θέσει υπό καταστολή στη λαϊκή συνείδηση.
Έτσι, η Αποκριά αποτελεί μέχρι σήμερα, πραγματικά, ένα εθιμικό «μνημείο» για τους λαογράφους (ακριβώς γιατί δε νοθεύτηκε από το χριστιανισμό) και, σε κάθε περίπτωση, μια λυτρωτική «όαση» για το λαό, ο οποίος επιμένει, παρά και ενάντια, ορισμένες φορές, στα ξένα πρότυπα του καρναβαλιού, να εκφράζει τις αγωνίες και

Πέναλτι για ... γέλια και για κλάματα

Τις περισσότερες φορές τα πέναλτι σε έναν αγώνα ξεσηκώνουν φωνές, διαμαρτυρίες, αντιδικίες, πάθη. Αλλά όταν πρόκειται για τέτοιου είδους πέναλτι, μάλλον όλα αυτά χάνονται. Το γέλιο ή το κλάμα (ανάλογα με ποια πλευρά είσαι) δεν αφήνει κανένα άλλο περιθώριο  Παρακολουθήστε 5 βίντεο που ούτε ο καλύτερος σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε να φανταστεί:

1. Τερματοφύλακας για κλάματα


Επώνυμα που άφησαν εποχή ...

(από τις παλιές, καλές, ελληνικές ταινίες)


Καρασωλήνας  ο Νίκος Φέρμας στην ταινία "Οδός Στουρνάρα αριθμός 288"
Δεσποινίς Κατσικοποδαράκη, η Νίτσα Μαρούδα, στην ταινία "Η γυναίκα μου τρελάθηκε"
Θανάσης Μπέσαγιαμπέσας στον ''Ο παλαβός κόσμος του Θανάση''
Μουρντάρης ο Νίκος Φέρμας, στην ταινία "Ο πεθερόπληκτος"
Βάγγος Καψούρης πάλι ο Νίκος Φέρμας, στην ταινία "Η Χαρτοπαίχτρα"
Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες στην ''Η Νεράιδα και το Παλικάρι''
Ποιητής Φανφάρας, ο Μιχαλακόπουλος, στην ταινία ''Ξύπνα Βασίλη''
Καλιακούδας. ο Κώστας Βουτσάς, στην ταινία "Κορίτσια για φίλημα"
Μενέλαος Τουλούμπας, ο Γιάννης Γκιωνάκης, στην ταινία "Η Εύα δεν αμάρτησε"
Κώστας Πίτουρας ο Κώστας Βουτσάς ...
Μεμάς Γαρδούμπας  ο Γιάννης Βογιατζής ...
Φώτης Τσίπουρας ο Φαίδων Γεωργίτσης. Και τα τρία στην ταινία "Θαλασσιές χάντρες"
Πίπης Καθιστός, ο Ντίνος Ηλιόπουλος στην ταινία "οι κυρίες της αυλής"
Κατίνα Σουρταφέρτα, η Γεωργία Βασιλειάδου στην ταινία 

Amaru Maru…Η πύλη των Θεών ;

Περού...μια χώρα γεμάτη μυστήριο..θρύλους...ένας τόπος όπου έχουν κατοικίσει και μεγαλουργήσει μερικοί εκ των πιο παράξενων και μυστήριων πολιτισμών του πλανήτη αυτού...

Στην  ευρύτερη περιοχή λοιπόν της λίμνης Τιτικάκα, στα σύνορα του Περού με τη Βολιβία -  είναι ένα από τα πιο παράξενα μέρη στον κόσμο τόσο από ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας με τα μυστηριώδη μεγαλιθικά μνημεία  – υπάρχει η “Puerta de Hayu Marka”...η Πύλη των Θεών, των Πνευμάτων..



Η τεράστια και μυστηριώδης λοιπόν πύλη βρίσκεται 35 χλμ από την πόλη Puno, στα όρη Hayu Marca... ένα μέρος που οι ιθαγενείς τρέφουν μεγάλο σεβασμό από τα αρχαία χρόνια, καθώς την 

Για ψύλλου πήδημα

Από τον πρώτο αιώνα η επικοινωνία των Ρωμαίων με τον ασιατικό κόσμο, είχε σαν αποτέλεσμα την εισαγωγή πληθώρας γελοίων και εξευτελιστικών δεισιδαιμονιών, που κατέκλυσαν όλες τις επαρχίες της Ιταλίας. Εκείνοι που φοβόντουσαν το μάτιασμα, καταφεύγανε στις μάγισσες, για να τους ξορκίσουν μ’ ένα πολύ περίεργο τρόπο: Οι μάγισσες αυτές είχαν μερικούς γυμνασμένους ψύλλους, που πηδούσαν γύρω από ένα πιάτο νερό. Αν ο ψύλλος έπεφτε μέσα και πνιγόταν, τότε αυτός που τον μάτιασε ήταν εχθρός. Αν συνέβαινε το αντίθετο- αν δεν πνιγόταν δηλαδή- τότε το μάτιασμα ήταν από φίλο, πράγμα που θα περνούσε γρήγορα. Κάποτε μια μάγισσα υπέδειξε σ’ έναν πελάτη της ένα τέτοιο εχθρό με τ’ όνομα του. Εκείνος πήγε, τον βρήκε και τον σκότωσε. Έτσι άρχισε μια φοβερή "βεντέτα" ανάμεσα σε δύο οικογένειες, που κράτησε πολλά χρόνια. Ωστόσο, από το δραματικό αυτό επεισόδιο,